درخت تجسمی فجر: آغاز هفدهمین جشنواره هنرهای تجسمی فجر
به گزارش پردادخبر، درخت تجسمی فجر: هفدهمین جشنواره هنرهای تجسمی فجر که یکی از رویدادهای مهم هنری در ایران به شمار میرود، از تاریخ ۲۱ بهمن ۱۴۰۲ آغاز شد و در سراسر کشور از جمله تهران، شیراز و دیگر استانها برگزار شد. امسال، این جشنواره با تغییراتی اساسی روبهرو بود و به ویژه بخش جدید و نوآورانهای تحت عنوان «درخت تجسمی فجر» به نمایش گذاشته شد که جانشین نام قبلی «طوبای زرین» در این جشنواره گردید.
این تغییر نه تنها نام جشنواره، بلکه رویکرد هنری آن را نیز منعطفتر و متنوعتر ساخت. بخش «درخت تجسمی فجر» به نمادی از زندگی، طبیعت و تاریخ ایران تبدیل شده است و توانست با آثار هنرمندان معاصر و کلاسیک در حوزههای مختلف، بازتابهای مثبتی در میان علاقمندان به هنرهای تجسمی ایجاد کند.
افتتاح هفدهمین جشنواره هنرهای تجسمی فجر: نگاه نو به هنرهای بومی و محلی ایران
هفدهمین جشنواره هنرهای تجسمی فجر که از ۲۱ بهمن آغاز به کار کرد، در اولین روزهای خود شاهد افتتاح بخشهای مختلفی بود که بر جنبههای مختلف هنر تجسمی تمرکز داشت. بخش «سرزمین من»، که در این دوره بهطور ویژه به آن پرداخته شد، یکی از مهمترین بخشهای جشنواره محسوب میشود.
این بخش به نمایش آثار هنری از هنرمندان استانهای مختلف ایران اختصاص داشت و هدف آن معرفی و توجه به خردهفرهنگها، آداب و رسوم و هنرهای بومی و محلی ایران بود. در این بخش، هنرمندان از تمام استانها فرصت پیدا کردند تا آثار خود را در معرض نمایش بگذارند و همچنین به شناساندن فرهنگ و هنر خود پرداخته و در تعامل با هنرمندان دیگر نقاط کشور قرار بگیرند.

درخت تجسمی فجر: آغاز تحولی در جشنواره هنرهای تجسمی فجر
در کنار بخشهای مختلف جشنواره، یکی از تحولات مهم امسال به معرفی بخش جدیدی تحت عنوان «درخت تجسمی فجر» مربوط میشود. این بخش که بهعنوان نمادی از هنرهای تجسمی معاصر ایران معرفی شد، در مراسم افتتاحیه خود با نمایش ۶۶ اثر هنری از ۶۶ هنرمند، توجه زیادی را به خود جلب کرد.
جمشید حقیقت شناس، کیوریتور این بخش، بهطور ویژه این نمایشگاه را به درختان چهار هزار ساله سرو در ایران تقدیم کرد. او با بیان اینکه درخت سرو نماد تمدن و تاریخ ایران است، از آثار نمایشگاه بهعنوان نمایشی از توجه به طبیعت و اهمیت درختان در فرهنگ ایرانی یاد کرد.
درخت تجسمی فجر از این رو که به نمایش آثار هنری با مفاهیم عمیق فرهنگی و طبیعتمحور پرداخته است، توانست روح تازهای به جشنواره هنرهای تجسمی فجر بدهد و بازتابهای مثبتی در سطح هنری و رسانهای داشته باشد. این بخش توانست نشان دهد که هنرهای تجسمی نه تنها در اشکال مختلف خود بلکه در محتوا و پیامهای فرهنگیاش نیز میتواند به خلق مفاهیم جدید پرداخته و درک عمیقی از ارتباط انسان با محیط زیست و تاریخ فراهم آورد.
گشایش بخشهای ویژه و نمایشگاههای جانبی در جشنواره تجسمی فجر
در کنار بخشهای اصلی جشنواره، برخی نمایشگاههای جانبی نیز در این دوره بهویژه مورد توجه قرار گرفت. نمایشگاه خوشنویسی که با آثار برجسته از درویش عبدالمجید طالقانی و علی اکبر گلستانه برگزار شد، یکی از مهمترین بخشهای جانبی بود. این نمایشگاه که در موزه خوشنویسی تهران برپا شد، توانست جایگاه ویژهای در معرفی خط شکسته نستعلیق و آثار کلاسیک ایران داشته باشد.
نمایشگاههای دیگری نیز در بخشهای مختلف برگزار شد که هر کدام نمایشی از بخشهای مختلف هنرهای تجسمی ایران بودند. یکی از این نمایشگاهها، نمایشگاه عکس «یادداشتهای یک دوربین» بود که به وقایع انقلاب اسلامی ایران پرداخته بود. این نمایشگاه در فرهنگسرای نیاوران برگزار شد و حدود ۷۰ اثر تاریخی از دوران انقلاب اسلامی ایران را به نمایش گذاشت.

غائله حراج تهران: جنجال بر سر فروش تابلو رضا عباسی
همزمان با جشنواره هنرهای تجسمی فجر، حراج تهران نیز موضوع جنجالی هفته شد. پس از فروش یک تابلوی تاریخی منتسب به رضا عباسی در بیست و دومین حراج تهران، واکنشهای مختلفی از سوی مسئولان وزارت میراث فرهنگی و دیگر مقامات مطرح شد. بسیاری از کارشناسان سوالاتی در خصوص اصالت تابلو و قانونی بودن فروش آن مطرح کردند.
وزارت میراث فرهنگی نیز با صدور بیانیهای به توضیحاتی درباره قوانین فروش آثار تاریخی پرداخت و تاکید کرد که فروش آثار با قدمت بیش از ۱۰۰ سال باید با اخذ مجوزهای لازم انجام شود.
این جنجالها و واکنشها به حراج تهران، خود بخشی از مباحث داغ این دوره از جشنواره هنرهای تجسمی فجر بود که توانست توجه زیادی را به جنبههای قانونی و اخلاقی فروش آثار تاریخی جلب کند.
پرویز ایزدپناه: درگذشت یکی از پیشگامان آبرنگ ایران
در کنار جشنواره، دنیای هنرهای تجسمی ایران با فقدان پرویز ایزدپناه، یکی از پیشگامان آبرنگ ایران روبهرو شد. پرویز ایزدپناه که در ۸۵ سالگی درگذشت، از اساتید برجسته دانشگاه تهران و یکی از نامآورترین آبرنگسازان تاریخ هنر ایران بود. فقدان او برای جامعه هنری ایران ضایعهای بزرگ بود که در این جشنواره نیز مورد توجه قرار گرفت.

جمعبندی: درخت تجسمی فجر نماد تحول در هنرهای تجسمی ایران
در نهایت، هفدهمین جشنواره هنرهای تجسمی فجر، با تمامی تحولات و رویدادهای مهم خود، به یکی از مهمترین جشنوارههای هنرهای تجسمی تبدیل شد که نهتنها به معرفی هنرهای معاصر پرداخته بلکه نگاه ویژهای به تاریخ، طبیعت و فرهنگ ایران داشت. درخت تجسمی فجر، به عنوان نمادی از تحولی جدید در این جشنواره، توانست درک عمیقی از هنرهای تجسمی ایران بهویژه در حوزههای بومی و فرهنگی فراهم آورد و به هنرمندان فرصت داد تا آثار خود را در این بستر جدید به نمایش بگذارند.