این مجموعه که همکاری مجدد گیلیگان و ریا سیهورن پس از موفقیت «بهتره با ساول تماس بگیری» است، داستانی در آلبوکرکی را روایت می‌کند؛ اما این بار نه خبری از کارتل‌های مواد مخدر است و نه وکلای فاسد. موضوع درباره دنیایی است که ناگهان توسط نیرویی ناشناخته تغییر کرده و فردیت انسان‌ها در حال محو شدن است. در این نقد سریال پلوریبوس، به بررسی لایه‌های عمیق داستانی و کیفیت ساخت این اثر می‌پردازیم.
اگر انتظار داشتید وینس گیلیگان دوباره فرمول موفقیت «برکینگ بد» را تکرار کند، «Pluribus» شما را غافلگیر خواهد کرد. این سریال یک درام روان‌شناختی با مایه‌های علمی-تخیلی ملایم (Soft Sci-Fi) است که وحشت را نه در هیولاها، بلکه در تغییر رفتار انسان‌های معمولی جستجو می‌کند. تا لحظه نگارش این مقاله (۲۱ نوامبر ۲۰۲۵)، سه قسمت ابتدایی سریال منتشر شده است که توانسته نظر مثبت منتقدان و مخاطبان را جلب کند.
داستان سریال: کابوس مهربانی مطلق
نقد سریال پلوریبوس بدون اشاره به هسته داستانی درخشان آن ممکن نیست. داستان حول محور شخصیتی به نام کارول (با بازی ریا سیهورن) می‌چرخد. کارول زنی معمولی با مشکلات روزمره است که ناگهان متوجه تغییری عجیب در اطرافیانش می‌شود. مردم شهر، همسایگان و حتی خانواده او، رفتاری به شدت مهربان، هماهنگ و فاقد هرگونه خشم یا ناراحتی پیدا کرده‌اند. گویی همه به یک شبکه نامرئی متصل شده‌اند که آن‌ها را خوشحال نگه می‌دارد.
ترسناک‌ترین بخش داستان اینجاست که کارول تنها کسی است که تغییر نکرده است. او همچنان خشمگین می‌شود، می‌ترسد و اضطراب دارد. سریال به زیبایی مبارزه او برای حفظ “خود بودن” در برابر جامعه‌ای را نشان می‌دهد که می‌خواهد او را “درمان” کند. گیلیگان با هوشمندی تمام، مفهوم مدینه فاضله (Utopia) را به یک پادآرمان‌شهر (Dystopia) ترسناک تبدیل کرده است.
تحلیل کارگردانی و فضاسازی
وینس گیلیگان همیشه استاد خلق تعلیق بصری بوده است و در «Pluribus» این مهارت را به اوج رسانده است. برخلاف فضای زرد و غبارآلود برکینگ بد، اینجا همه چیز تمیز، روشن و با رنگ‌های سرد و آبی به تصویر کشیده شده است که حس استریلیزه بودن و مصنوعی بودن دنیای جدید را القا می‌کند. دوربین اغلب روی چهره نگران ریا سیهورن قفل می‌شود تا حس خفگی و پارانویا را به مخاطب منتقل کند.
نقد سریال پلوریبوس: بررسی سه قسمت منتشر شده
تاکنون سه قسمت از این سریال منتشر شده است و روند داستان‌گویی به شرح زیر است:
- قسمت اول: معرفی جهان و شوک اولیه کارول از تغییر رفتار مردم. ریتم این قسمت کند اما پر از جزئیات است.
- قسمت دوم: تلاش کارول برای پیدا کردن افراد دیگری که مثل او “ایمن” مانده‌اند و شکست‌های پی‌درپی او.
- قسمت سوم: اوج هیجان تا این لحظه؛ جایی که کارول متوجه می‌شود “سیستم” یا همان نیروی حاکم، متوجه حضور او به عنوان یک عنصر ناسازگار شده است.
بازیگران: ریا سیهورن در اوج پختگی
بدون شک نقطه قوت اصلی در نقد سریال پلوریبوس، اجرای خیره‌کننده ریا سیهورن است. او باید نقشی را بازی کند که تمام احساسات انسانی (ترس، خشم، شک) را در دنیایی که فاقد این احساسات است، نمایندگی کند. سکوت‌های او، نگاه‌های دزدکی و تلاشش برای تقلید لبخندهای مصنوعی دیگران، کلاس درسی از بازیگری زیرپوستی است. کارولینای ماریو نیز در نقش مکمل، به عنوان دوست صمیمی کارول که اکنون تبدیل به یک موجود “خوشحال” و غریبه شده، بازی تأثیرگذاری دارد.
وحشت در روز روشن: تفاوت با برکینگ بد
بسیاری از طرفداران انتظار داشتند گیلیگان دوباره به سراغ کارتل‌ها و مواد مخدر برود، اما «Pluribus» یک چرخش ۱۸۰ درجه‌ای است. اینجا خبری از خشونت گرافیکی نیست؛ وحشت در «مهربانی افراطی» نهفته است. گیلیگان با استادی تمام نشان می‌دهد که دنیایی بدون تضاد و ناراحتی، چقدر می‌تواند ترسناک و غیرانسانی باشد. سبک فیلمبرداری همچنان امضای گیلیگان را دارد (نماهای باز از بیابان‌های نیومکزیکو)، اما این بار حسی از بیگانگی و تنهایی مطلق را القا می‌کند.
نظرات منتقدان و امتیازات: تحسین جسارت گیلیگان
سریال با استقبال فوق‌العاده‌ای روبرو شده است. وب‌سایت راتن تومیتوز امتیاز ۹۹٪ را به فصل اول این سریال داده است که رکوردی کم‌نظیر محسوب می‌شود.
- گاردین (The Guardian): این نشریه به سریال ۴ ستاره داد و نوشت: «جسارت گیلیگان باورنکردنی است. او سریالی ساخته که در آن “خوشحالی” نقش منفی را بازی می‌کند و ما را مجبور می‌کند طرفدار بدبختی باشیم.»
- ورایتی (Variety): «Pluribus ثابت می‌کند که ریا سیهورن یکی از دست‌کم‌گرفته‌شده‌ترین بازیگران نسل ما بود. او در اینجا همزمان خنده‌دار، تراژیک و قهرمانانه است.»
- انتقادات: برخی منتقدان ریتم سریال را در اپیزودهای میانی کمی کند دانسته‌اند و معتقدند که ابهام در مورد منشأ این “ویروس خوشحالی” ممکن است برای برخی بینندگان کلافه‌کننده باشد.
حواشی تولید و نکات جالب
یکی از جالب‌ترین حواشی سریال، وسواس وینس گیلیگان برای انتخاب نام آن بود. او در مصاحبه‌ای فاش کرد که نزدیک بود نام سریال را «Be Kind, Remind» بگذارد که به گفته خودش «بدترین نام ممکن» بود، اما در نهایت واژه لاتین «Pluribus» (به معنای «از میان بسیاران») را انتخاب کرد که اشاره‌ای کنایه‌آمیز به شعار آمریکا (E Pluribus Unum) و وضعیت ذهن کندویی (Hive Mind) در سریال دارد.
همچنین، لوگوی سریال به صورت PLUR1BUS نوشته می‌شود که عدد 1 نماد این است که همه تبدیل به “یک” موجود واحد شده‌اند، به جز کارول.
جمع‌بندی و امتیاز نقد سریال پلوریبوس
«Pluribus» سریالی نیست که مناسب همه سلیقه‌ها باشد. اگر به دنبال اکشن سریع هستید، شاید این سریال شما را خسته کند. اما اگر به دنبال قصه‌ای عمیق درباره ماهیت انسان، اراده آزاد و خطرات همسانی اجباری هستید، این اثر یکی از بهترین‌های سال ۲۰۲۵ است. گیلیگان ثابت کرد که نبوغ او محدود به دنیای جنایتکاران نیست.
سوالات متداول درباره سریال پلوریبوس
تا الان چند قسمت از سریال پلوریبوس پخش شده است؟
تا تاریخ ۲۱ نوامبر ۲۰۲۵، تعداد ۳ قسمت از فصل اول این سریال منتشر شده است. قسمت‌های جدید هر جمعه از اپل تی‌وی پلاس پخش می‌شوند.
آیا سریال پلوریبوس ترسناک است؟
این سریال در ژانر وحشت کلاسیک (Horror) نیست، بلکه یک تریلر روان‌شناختی دلهره‌آور است. ترس در این سریال ناشی از حس تنهایی و پارانویا است، نه موجودات ترسناک.
تعداد کل قسمت‌های فصل اول چقدر است؟
فصل اول سریال Pluribus شامل ۸ قسمت است که پخش آن تا اواخر دسامبر ادامه خواهد داشت.
آیا فصل دوم سریال Pluribus ساخته می‌شود؟
بله، خبر خوب برای طرفداران این است که اپل تی‌وی پلاس به دلیل اعتماد به وینس گیلیگان، حتی قبل از پخش فصل اول، دستور ساخت فصل دوم را صادر کرده بود و تولید آن هم‌اکنون در جریان است.
آیا برای دیدن این سریال باید برکینگ بد را دیده باشیم؟
خیر. داستان و دنیای این سریال کاملاً مستقل است و هیچ ارتباطی با آثار قبلی وینس گیلیگان ندارد.
