آثار موجود عمدتاً از کاشی، فلز و شیشههای رنگی ساخته شده و بخشی از برنامه «هنر و طراحی» سازمان حمل و نقل کلانشهر نیویورک/ MTA به شمار میروند؛ برنامهای که از ۴۰ سال پیش برای بازسازی چهره مترو آغاز شد.
موزاییکهای هنری در ایستگاههای پر رفتوآمد
یکی از برجستهترین آثار، موزاییک ۴۳۵۰ مترمربعی «آن همیلتون» در ایستگاه کورتلندت استریت است که پس از حملات ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱ تخریب و در سال ۲۰۱۸ با طراحی جدید بازگشایی شد. این اثر که ترکیبی از اعلامیه استقلال آمریکا و اعلامیه جهانی حقوق بشر است، فضایی متفاوت و آرامشبخش را در ایستگاهی پر رفتوآمد ایجاد کرده است. همیلتون درباره اثر خود میگوید: این واژهها آرمانهایی را نشان میدهند که در زندگی عمومی و روابط اجتماعی دنبال آن هستیم.
آثار هنری در مقابل چالشهای متروی نیویورک
با وجود استقبال عمومی از این طرح، آثار متروی نیویورک باید دوام بالایی داشته باشند. فرد تومازلی، هنرمندی که مجموعه موزاییکی «چیزهای وحشی» را در ایستگاه خیابان ۱۴ منهتن طراحی کرده، میگوید: اینجا متروی نیویورک است؛ آثار هنری در معرض هر نوع آلودگی و آسیب قرار دارند. برای همین، مواد اولیه این آثار به گونهای انتخاب میشوند که نیاز به مرمت مداوم نداشته باشند و کارکنان مترو آنها را تمیز نگه میدارند.

فرآیند انتخاب و ساخت آثار هنری درمتروی نیویورک
کمیسیون هنر سازمان حمل و نقل کلانشهر نیویورک از طریق فراخوان عمومی، هنرمندان را به ارسال طرحهای پیشنهادی دعوت میکند. پس از بررسی، فینالیستها انتخاب شده و برای ارائه طرحهای اختصاصی هر ایستگاه دعوت میشوند. کلویی باس، یکی از هنرمندانی که در سال ۲۰۲۱ برای ایستگاه لوریمِر استریت انتخاب شد، سه موزاییک شامل تصویری از یهودیان ارتدکس، گروهی از نوجوانان و دو مرد در حال گفتوگو طراحی کرد. هر سه اثر با یک جمله مرتبط شدهاند: هر زمان که زیر بار دلتنگی فرو میروم، به خود دلداری میدهم که زندگی دیگری را شناختهام و شاید باز هم بشناسم.
هنر در دل تاریخ مترو
برنامه «هنر و طراحی سازمان حمل و نقل کلانشهر نیویورک» در دهه ۱۹۸۰، زمانی که متروی نیویورک به دلیل مشکلات فنی و امنیتی در وضعیت بحرانی قرار داشت، راهاندازی شد. در آن زمان، ریچارد راویچ، رئیس وقت آن سازمان، پروژهای ۱۴ میلیارد دلاری را برای بازسازی مترو پیشنهاد کرد که بخشی از آن به هنر اختصاص یافت.
جانشین او، باب کایلی، علاوه بر بهبود امنیت و نوسازی قطارها، بودجه بیشتری را به این پروژه تزریق کرد. امروز، یک درصد از هزینه ساخت یا بازسازی هر ایستگاه صرف هنر میشود.
مترو، پل ارتباطی میان مردم و هنر
سال گذشته، موزه متروپولیتن نیویورک سه اثر دائم سازمان حمل و نقل کلانشهر نیویورک را در نمایشگاه «فرار به مصر» معرفی کرد، اما بازدیدکنندگان برای دیدن این آثار باید به ایستگاه ۱۲۵ استریت هارلم مراجعه میکردند. آکیلی توماسینو، معاون موزه مدرن متروپولیتن، میگوید: این آثار نهتنها بازتابی از جوامع محلیاند، بلکه تجربه روزانه ساکنان آن مناطق را شکل میدهند.
آثار هنری در مقابل چالشهای متروی نیویورک
نیکلاس بام، مدیر «صندوق هنر عمومی» نیویورک، نیز معتقد است مترو یکی از مهمترین فضاهای فرهنگی شهر است: نیویورکیها آپارتمانهای کوچک را تحمل میکنند، چون فضای عمومی شهر سرشار از هنر است. در نتیجه، متروی نیویورک نهتنها راهی برای جابهجایی، بلکه مکانی برای تجربه فرهنگی است که روزانه میلیونها نفر را با هنر آشنا میکند.

جمعبندی
متروی نیویورک امروز به نمادی از هنر در فضاهای عمومی تبدیل شده است که نهتنها مردم را از یک نقطه به نقطه دیگر میبرد، بلکه تجربهای فرهنگی را برای آنها فراهم میکند. آثار هنری که در طول چند دهه گذشته در این سیستم حملونقل عمومی به نمایش درآمدهاند، نهتنها محیط را زیبا و دلنشین کردهاند، بلکه در مواجهه با چالشهای مختلف از جمله آسیبها و آلودگیها، هنوز هم در حال حفظ جایگاه خود بهعنوان یکی از بزرگترین نگارخانههای هنری زیرزمینی جهان هستند. این پروژهها به خوبی نشان میدهند که هنر میتواند در فضاهای عمومی نه تنها از نظر زیباییشناسی بلکه از نظر اجتماعی و فرهنگی نیز تأثیرات بزرگی بگذارد.